5. Ibilbidea haurrentzat
Pedro Pablo Uriartek argitaratutako ibilbidea: “15 ibilbide zirkular Gorlizetik haurrak dituzten familientzat”
Ikusi ibilbidearen mapa Wikiloc-en
IBILBIDEAREN FITXA :
Iraupena: 2 ordu eta 11 minutu
Distantzia: 8,46 km
Metatutako desnibel positiboa: 307m
Zailtasuna: Erreza
www.visitgorliz.eus-en argitaratutako ibilbide zirkularrak kontsultatuz gero, ikusiko dugu 2. ilbibidea zonaldean gehien eraibiltzen den igoera dela, eta hori dela eta izenburua jarri diot. Ibilbide erraza eta laburra da, mundu guztiarentzat egokia, haurrak dituzten familiak barne. Hori dela eta, aldaketa batzuk egin ondoren, berriro azalduko dugu, eta “Ibilbideak haurrak dituzten familientzat” multzoan sartuko dugu.
Gaur ere bakarrik egin behar dut ibilbidea, nire bilobak ez baitaude nirekin, gurasoekin oporretan baizik. Etxera itzultzeko gogo handia dut, haiekin ibilaldiren bat egiteko.
Iberre Zeharbidetik hasten naiz , goizeko zortziak eta hogeiak aldera. Ibilaldia bi ordu baino gutxiagoan egin nahi dut, lasai ibiliz eta zerbait edateko eta argazki batzuk hartzeko behar dena geldituz.
Itsasbidetik jaisten naiz hondartzarantz, eta, hurrengo biribilgunean “Eskribauaren bihurgunearen” ondoren, han bertan, aurrez aurre, Eloisa Artaza zelaiko bidezidorretik sartzen naiz, hondartzako pasealekuraino apur bat heltzeko. Behin hara iritsita, Astondorantz noa, Gorlizko Ospitale beteranoaren aurrean, eta sorospen-postuaren parean okertuz, berehala ezkerrerantz sartzeko Faroko errepidetik.
Foru Abeletxeko sarreraren aurreko pasatzen naiz eta gorantz jarraitzen dut.
Gaur egun ez nator bat inguru horretan bazkatzen duen orkatzarekin. Pixka bat gorago, eskuinean haurrentzako 2. ibilbidean aipatutako bidera ematen duen sarrera, uzten dut.
Itsasargiaren errepidetik jarraitzen dut, eta, handik gutxira, Gorlizko ikono batera iristen naiz. Berehala eskuinetara egiten du bira, eta pixkanaka igotzen jarraitzen du bidearen tarte horretatik goraino, eta pixka bat jaisten da sare bat duen itxitura batera iritsi arte. Ataka zeharkatu, itxita geratuz, eta Fanoko baserriak eskuinetara ikusiko ditugu.
Bideak aurrera jarraitzen du, belar lehorraren artean, aurtengo lehorte gupidagabearen ondorioz, eta, pixka bat gorago, salto egin behar dugun beste ataka batera iristen da. Orain bidea buztintsua da eta berehala igotzen da arteen adarren azpian sartu arte. Horrela, tarte bat hartuko dugu, aldapa txiki baten ondoren, Ermuaren gailurrera iritsi arte, bidearen ezkerretara, hura estaltzen duten arte batzuen atzean.
Bidea aurrera doa ia berehala harrizko etxolara iristeko, sabaian zutoin geodesiko bat duela. Gainera, inguruan asko hazten diren sasiek jaten dute. (Ondoko akuarela duela zenbait urte egin zen)
Bideak aurrera jarraitzen du, argi eta garbi, arteen artean, ezkerretara Etzandarrirantz desbideratzera iritsi arte. Nik eskuinerantz jarraitu nahi dut, ia berehala egurrezko seinale batzuk aurkitzeko, Fanorantz joango garen norabidearen berri ematen dutenak, eta Armintzarantz, kontrakoa, gaur tokatzen ez dena. Duela gutxi, “GR 123 Vuelta a Bizkaia”-ren seinale horiak jarri dituzte gurutzaduran.
Bidea, nahiko puskatua eta harritsua, berehala sartzen da arteen adarren azpian, pixkanaka jaitsiz eta gure ezkerretara alanbre hesia utziz, Fanobideoko errepidera iritsi arte. Zati horren erdian, gure eskuinean, ia ikusezina den bidera iristen da, gailurretik jaitsi eta artadia zeharkatzen duten arteen hostoek estaltzen dutena (ikus “Gorlizko 1. ibilbidea haurrak dituzten familientzat”).
Fanobideora iritsiko gara, aurrerago, bidegurutze batera. Orabillera doan errepidetik jarraitu, eskuinera biratu Txoznako Estrata zementu-pistatik, edo, bestela, aurrez aurre jarraitu, “Bide Zaharrean” bete-betean sartzeko, horixe egingo baitugu. Tunel batean sartzen bagara bezala sartzen da
Bide Zaharra honaino iristen da Haurreskolatik edo Haur Eskolatik igota. Egia esan, ibiltzeko deserosoa da, batez ere behealdean. Eremu harritsua da, flysch-en lauza zeiharrekin, eta batzuetan salto egin behar izaten dugu haien gainean. Ezbairik gabe, lur deserosoetan gabiltzanean askoz hobea da igotzea jaistea baino, gure segurtasuna handiagoa baita. Kasu honetan, jaitsi egingo gara, eta erorketa inozoak saihesteko, tarte honetako alderik beherago eta puskatuenean haurrei eskutik heltzea gomendatzen dugu. Eta, jakina, makilak erabiltzea, hori beti ona bada ere…
Adar batzuen atzean, haurreskolaren eraikinera sartuko gara bat-batean, txalet baten ondoan. Errepidea beherantz doa Entrepinos eremura iritsi arte. Han, duela urte batzuk, hotel txiki bat zegoen, gaur egun desagertuta dagoen taberna polit batekin. Tamaina oneko arteen azpian, zementatutako bide bat hasten da, errepidean ibiltzea eragozten duena, eta ehunka metro geroago espaloitik jarraitzen dugu Urezarantzako errepideko biribilgunera iritsi arte, kiroldegitik apur bat aurrerago.
Bertatik, ezkerraldera, bi etxeren artean zementuzko kale bat ateratzen da. Bertatik igo, eta, komunitatetik kanpoko ibilgailuei pasatzen ez uzteko hesi bat dagoen arren, aldamenean pasa gaitezke. Bidea pixka bat gehiago igotzen da, Basotxu kalerako sarbidea ematen duten eskaileretaraino. Eskailera horretatik zuzen jarraitzen dugu Larraganena Estrata zeharkatuz, “Larraganen hilarria” agertu zen izen bereko etxearen ondoan. Eta berehala iritsiko gara Itsasbide kalera, Okela jatetxearen parean.
Osasun Etxeko plazatxotik eta Krutzeta kaletik Iberre kalera iritsiko gara, eta bertan bukatutzat ematen dut zortzi kilometro eta erdiko ibilbide klasikoa honi . 300 m baino zertxobait gehiago igo da, eta, talde honetako guztiak bezala, haurrak dituzten familientzat da egokia.
